| schema:text
| - Let op: Deze factcheck is uitgevoerd op basis van de beschikbare informatie op de datum van publicatie. Lees hier over onze werkwijze.
Bewering
Artsen in India verwijderden een staart van twintig centimeter bij een 18-jarige jongen.
Oordeel
Waar
Bron van de bewering
Het verhaal circuleert al sinds oktober 2016 op internet. Op verschillende websites is het, met wat variatie in de details, te vinden. Viraalnederland.com, Welingelichtekringen.nl, Koffiepauze.net, Wtfbro.nl, Trendingnieuws.com: het zijn het soort websites dat je wel wat vraagtekens bij dit opmerkelijke verhaal laat zetten.
Waarom klopt dit?
Bij iets verder zoeken blijkt dat niet alleen wat minder betrouwbare sites, maar ook bekende Britse nieuwsmedia zoals The Sun, The Telegraph en BBC over het voorval hebben bericht. De berichtgeving op deze websites is wat uitgebreider dan op de Nederlandse sites. Niet alleen het ziekenhuis waar de jongen geopereerd is, maar ook de artsen die de operatie uitgevoerd hebben, worden genoemd.
De genoemde artsen bestaan daadwerkelijk en zijn inderdaad neurochirurgen in het genoemde ziekenhuis in India. De hoofdarts die de leiding had over de operatie, Dr. Pramod Giri, geeft bovendien veel hits op het internet. Niet alleen heeft hij een eigen website waar op staat wat voor werk hij doet en wat voor opleiding hij heeft genoten, er zijn ook wetenschappelijke publicaties van zijn hand te vinden.
De eerste berichtgeving over de operatie van de 18-jarige jongen blijkt afkomstig te zijn van ‘Asian News International’ (ANI). ANI is een persbureau uit New Delhi, India, dat multimediaal nieuws aan zo’n vijftig redacties in India en Zuid-Azië levert. In dit geval maakte ANI een beeldreportage in het ziekenhuis. De bewegende beelden van een erkend persbureau als ANI maken het aannemelijk dat dit opmerkelijke verhaal waargebeurd is.
De jongen uit dit verhaal blijkt bovendien niet de enige ter wereld te zijn met deze aandoening. Wetenschappelijke publicaties (Dao & Netsky, 1984; Dubrow, Wackym & Lesavoy, 1988; Kim, Cho & Kim, 2016) laten zien dat het hebben van een staart bij mensen weliswaar erg zeldzaam is, maar wel vaker is gerapporteerd.
Een dergelijke staart kan twee vormen aannemen. Deze bestaat (1) ofwel uit een combinatie van vet-, spier- en bindweefsel, bloedvaten en/of zenuwen, bedekt met huid en bevat geen botweefsel; (2) ofwel is het gevolg van een abnormale verlenging van de onderste ruggenwervel en bevat dus bot, ook bedekt door huid.
‘Cover Asia Press’, een bureau dat nieuwsfoto’s maakt, deelde een röntgenfoto, waaruit blijkt dat de staart van de jongen geen bot bevatte en dus tot de eerste vorm van staarten behoorde.
Een menselijke staart ontstaat niet door een erfelijke aandoening, maar vindt plaats als gevolg van een spontane misvorming tijdens de ontwikkeling van een embryo. Deze spontane misvorming kan op verschillende manieren ontstaan; één daarvan is vergelijkbaar met het ontstaan van een open ruggetje, een andere aandoening waar baby’s soms mee geboren worden.
Een paar details uit het verhaal van de jongen blijken niet helemaal juist overgenomen te zijn door de Nederlandse websites. Zo was de staart van de jongen volgens ‘Asian News International’ niet twintig, maar achttien centimeter lang. Ook het detail dat de staart vanaf zijn veertiende uit zijn rug begon te groeien, blijkt niet waar te zijn. ANI rapporteerde vanuit het ziekenhuis dat de jongen deze afwijking al vanaf zijn geboorte had. Bovendien tonen wetenschappelijke publicaties aan dat een dusdanige afwijking altijd al in de baarmoeder ontstaat.
De jongen is uiteindelijk goed uit de operatie gekomen, zonder complicaties én zonder staart.
Bronnen
- Dao, A. H., & Netsky, M. G. (1984). Human tails and pseudotails. Human Pathology, 15(5), 449-453.
- Dubrow, T. J., Wackym, P.A., & Lesavoy, M.A. (1988). Detailing the human tail. Annals of Plastic Surgery, 20(4), 340-344.
- Kim, S. H., Cho, Y. H., & Kim, H. Y. (2016). Does this baby have a tail?: a case of congenital isolated perineal lipoma presenting as human pseudo-tail. Annals of Surgical Treatment and Research, 90(1), 53-55. doi:10.4174/astr.2016.90.1.53.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)